Choroba Gravesa-Basedowa to autoimmunologiczna choroba tarczycy, z którą pacjent będzie zmagał się całe życie. Celem leczenia choroby jest utrzymanie stanu eutyreozy, dlatego pacjenci powinni okresowo monitorować funkcję tarczycy, wykonując odpowiednie badania. Leki przeciwtarczycowe (tionamidy) stanowią pierwszą linię leczenia u większości pacjentów, szczególnie młodych i z małym wolem.

Choroba Gravesa-Basedowa a nadczynność tarczycy

Wczesna diagnostyka jest kluczowa dla skutecznego leczenia i zapobiegania powikłaniom, szczególnie ze strony układu krążenia i oczu. Osłabienie mięśni, szczególnie ud i ramion, to kolejny charakterystyczny objaw. Pacjenci mają trudności z wstawaniem z kucania, wchodzeniem po schodach czy podniesieniem ciężkich przedmiotów. Ta miopatia tarczycowa wynika z bezpośredniego wpływu nadmiaru hormonów tarczycy na tkankę mięśniową. Długotrwała nadczynność może prowadzić do osteoporozy z powodu przyspieszonego metabolizmu kostnego. W chorobie Gravesa-Basedowa dochodzi do powiększenia tarczycy, czyli powstania wola (w około 80% przypadków).

• Orbitopatia może mieć przebieg z zagrożeniem utraty wzroku, ciężki, umiarkowany lub łagodny.
• Proces diagnozowania choroby Gravesa-Basedowa opiera się na ocenie objawów klinicznych, badaniach hormonalnych i obecności przeciwciał.
• Dodatkowo wykonuje się badania uzupełniające, takie jak morfologia krwi z rozmazem w celu wykluczenia agranulocytozy, która może być powikłaniem leczenia.
• Nie zaleca się całkowitego usunięcia tarczycy, jeśli nie podejrzewa się raka tarczycy.
• Konsultacje z lekarzem mają na celu pomoc w upewnieniu się, że nie zaszkodzą ani nie zakłócą standardowego leczenia chorej tarczycy.

Leczenie

W celu uzyskania dostępu do poradnika dla osób chorujących na Hashimoto. Swoją nazwę choroba Gravesa-Basedowa (łac. struma diffusa toxica) zawdzięcza nazwiskom dwóch lekarzy, którzy jako pierwsi (niezależnie) opisali jej objawy. Byli to irlandczyk Robert Graves i niemiec Karl Adolph von Basedow. Jeśli zmagasz się z ciężkim stadium choroby, lekarz może zasugerować operację przed zajściem w ciążę. Jeżeli możesz poczekać przynajmniej rok ze staraniami o dziecko, specjalista może zamienić tradycyjne leczenie na terapię izotopową.

Choroba Gravesa-Basedowa – objawy

Niedoczynność tarczycy jest nieuniknionym następstwem operacji i wymaga leczenia substytucyjnego, czyli przyjmowania leków z hormonami tarczycy. Niedoczynność tarczycy po leczeniu radiojodem występuje bardzo często, ale nie traktuje się jej jako powikłania, lecz jako dowód skuteczności leczenia. Leczenie to polega na podaniu pacjentowi radiojodu w kapsułce doustnej. Dawka izotopu jodu jest odpowiednio wyliczona dla konkretnego pacjenta. Jod w organizmie jest wychwytywany przez tarczycę i niszczy jej komórki, które wydzielają hormony w nadmiernych ilościach, tym samym powodując ustąpienie nadczynności.

Jak obniżyć nadczynność tarczycy? Kluczowy jest dobór leczenia

Może wystąpić zwiększona pigmentacja, szczególnie w fałdach skórnych, co nadaje skórze ciemniejszy odcień. Włosy stają się cienkie, łamliwe i mają tendencję do wypadania, co może prowadzić do znacznego przerzedzenia. Paznokcie również ulegają zmianom – stają się https://salmed.rybnik.pl/ miękkie, łamliwe i mogą oddzielać się od łożyska paznokciowego.

Objawy chorej tarczycy – rak tarczycy

Osoby regularnie palące papierosy są kilkukrotnie bardziej podatne na nadczynność tarczycy. Silny, przewlekły stres także w dużym stopniu wpływa na ryzyko zachorowania. Niekiedy wywołuje takie objawy jak metaliczny posmak w ustach i obrzęk gruczołów ślinowych, które utrzymują się przez kilka dni. Niektórzy pacjenci skarżą się na nudności przez 1-2 dni po leczeniu. Po zażyciu pigułki, lekarz zaleci picie dużej ilości płynów, by pierwiastek mógł szybciej uwolnić się z moczem.

Scyntygrafia tarczycy z jodem radioaktywnym pokazuje charakterystyczny obraz zwiększonego, równomiernego wychwytu jodu, zwykle powyżej 35% po 24 godzinach. Ten obraz „gorącej” tarczycy pozwala odróżnić chorobę Gravesa od wola guzkowego toksycznego, gdzie wychwyt jest ogniskowy. Badanie to jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Ultrasonografia tarczycy ujawnia powiększenie gruczołu (wole rozlane) oraz wzmożony przepływ krwi w badaniu Doppler, co daje charakterystyczny obraz „płonącej tarczycy”. USG pozwala również ocenić strukturę tarczycy i wykluczyć obecność guzków, co ma znaczenie w planowaniu leczenia.